Duela hiru aste Sustrai Fundazioak Bortzirietan eta Malerrekan poligono eoliko berriak jartzeko enpresa baten mugimenduak ezagutarazi zituen. Bultzada irrazional desarrollista horri eusteko borondateak ez du amaierarik, antza. Horrela, Goizueta, Arano eta Hernani arteko triangeluan tamaina handiko poligono eoliko bat jartzeko asmoa ezagutu ahal izan dugu, Nafarroako zein Gipuzkoako eremuei eraginez. Bai proiektuaren dimentsioengatik, bai autonomia-erkidego desberdinei eragiten dielako, Madrildik egiten ari dira tramitazioak.
Beste behin ere, hedapen berriztagarri horrek ez du zerikusirik gizarte-premiei erantzuteko beharrezkoa den plangintza demokratikoarekin: zenbat energia behar dugun, zer motatakoa, non, nork hornitu eta kudeatu behar duen. Eta, aldi berean, energia fosilaren kontsumoa aurrezteko eta murrizteko neurriekin batera etorri behar du: nola antolatu eguneroko joan-etorriak, nola arindu eta ordezkatu nekazaritzako eta abeltzaintzako industria-eredua, nola sustatu lurralde-oreka handiagoa, nola birplanteatu industria-eredua, nola hartu enplegua eta erreprodukzio-lanak banatzeko neurri erradikalak, eta hori guztia biodibertsitatearen eta gure ekosistemen zaintza eta babesa integratuz.
Orain arte Nafarroan egindakoaren balantzeak kezkatu eta alarmatu beharko gintuzke. Proiektuen hedapen desordenatuaren ondorioz, laborantzako eta biodibertsitateko milaka hektarea galtzen ari dira. Azken aberrazioa Adiosen parke fotovoltaiko bat ezartzeko asmoa da. Parke fotovoltaiko horrek laborantzarako lursail gehienak okupatzea ekarriko du. Nafarroako Energia Planean ezarritako instalazio berriztagarrien helburuak bete diren arren, instalatutako egungo potentzia bikoiztuko duten baimenak ematen jarraitu da. Datu horrek talka egiten du Nafarroako kontsumo elektrikoaren urtez urteko beherakadarekin, energia fosilen kontsumoari eusten zaion bitartean eta C02 emisioak handitzen diren bitartean.
Datu horiek guztiak nahikoa lirateke esku-frenoa botatzeko eta gertatzen ari dena eta arriskuak kritikoki aztertzeko. Hala ere, Nafarroako Gobernuaren miopia energetiko eta klimatikoak, isiltasun eta eztabaida politikoaren ezak lagunduta, multinazional energetikoak elikatzen ditu, gehiengo sozialaren interesen eta lurraldearen sostenigarritasunaren aurka.
Ez zaigu arrazoirik falta krisi globalaren aurrean (ekologikoa, soziala, ekonomikoa, kulturala) alferrikakoak diren erabaki politiko eta ekonomikoei aurre egiteko eta, berandu baino lehen, hori egiten uzten badugu amildegiaren ertzean jarriko gaituzten irteera faltsuak salatzeko: etekinaren bilaketa eroa, baliabideen kontrolaren aldeko gerra ekonomikoak, behar energetikoak planifikatu, kudeatu eta kontrolatzeko herri-subiranotasuna ukatzea, botere oligopolikoa mantentzea, tokiko nekazaritza- eta abeltzaintza-jarduera suntsitzea, biodibertsitatea galgarik gabe galtzea edo planetaren muga biofisikoak ez errespetatzea. Horren aurrean lanean jarraitzea eta mobilizatzen jarraitzea besterik ez zaigu geratzen.